Ζακ Πρεβέρ : «Πώς να ζωγραφίσετε ένα πουλί»

Ζωγραφίστε πρώτα ένα κλουβί
με μια πόρτα ανοιχτή
ζωγραφίστε μετά
κάτι όμορφο
κάτι απλό
κάτι ωραίο
κάτι χρήσιμο
για το πουλί
βάλτε έπειτα το μουσαμά απάνω σ’ ένα δέντρο
σ’ ένα κήπο
σ’ ένα πάρκο
ή σ’ ένα δάσος
κρυφτείτε πίσω από το δέντρο
χωρίς μιλιά
τελείως ακίνητοι…
Κάποτε το πουλί έρχεται γρήγορα
μα μπορεί και να περιμένει χρόνια
πριν τ’ αποφασίσει
Μην απογοητευτείτε
περιμένετε
περιμένετε αν χρειαστεί χρόνια ολόκληρα
το αν έρθει γρήγορα ή αργά το πουλί
δε θα ’χει καμιά σχέση
με την επιτυχία του πίνακα
Όταν φτάσει το πουλί
αν φτάσει
κρατήστε απόλυτη σιωπή
περιμένετε να μπει το πουλί στο κλουβί
κι όταν μπει
κλείστε απαλά την πόρτα με ένα πινέλο
μετά
σβήστε ένα ένα όλα τα σύρματα
προσέχοντας να μην αγγίξετε ούτε ένα φτερό του πουλιού
Ζωγραφίστε κατόπιν το δέντρο
διαλέγοντας το πιο ωραίο κλαδί του
για το πουλί
ζωγραφίστε ακόμη το πράσινο φύλλωμα και τη δροσιά του ανέμου
τη σκόνη του ήλιου
το σούρσιμο των ζώων στη χλόη μέσα στο κάμα του καλοκαιριού
και μετά περιμένετε το πουλί να τραγουδήσει
Αν δεν τραγουδά το πουλί
Είναι κακό σημάδι
σημάδι πως ο πίνακας είναι κακός
μ’ αν τραγουδά είναι καλό σημάδι
σημάδι πως μπορείτε να υπογράψετε
Τραβάτε λοιπόν πολύ απαλά
ένα φτερό απ’ το πουλί
και γράφετε τ’ όνομά σας σε μια γωνιά του πίνακα.

Ζακ Πρεβέρ : «Πώς να ζωγραφίσετε ένα πουλί»
Συλλογή «Paroles» (1945), μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης.


Ντουλάπι τοίχου-κρεμάστρα

Ξύλινο, χειροποίητο, κολλάζ και ζωγραφική, δύο ντουλαπάκια, δύο ράφια, εσωτερικό και εξωτερικό, 5 θέσεις κρεμάστρας και πολύ πολύ όμορφο!!..


Η μόλυνση του ”καλύτερου” αφομοιώθηκε στον εγκέφαλό μας από την παιδική μας ηλικία.

Η μόλυνση του ”καλύτερου” αφομοιώθηκε στον εγκέφαλό μας από την παιδική μας ηλικία. Να είσαι ο καλύτερος μαθητής! Να είσαι το καλύτερο παιδί! Να είσαι ο πιο επιτυχημένος επαγγελματίας!
Να είσαι ο πιο όμορφος!
Να είσαι ο πιο έξυπνος!
Να έχεις τα περισσότερα χρήματα!
Να είσαι πάντα κάτι περισσότερο από αυτό που πραγματικά είσαι και από αυτό που μπορείς να είσαι μία δεδομένη στιγμή.
Τι θα κερδίσεις;
Φήμη, δόξα, πλούτο, αναγνώριση, θαυμασμό, ισχύ, θέση στην κοινωνία.
Τι κάναμε για να αποκτήσουμε όλα τα παραπάνω; Αντιγράψουμε ιδέες άλλων που ορίζουν πως θα είμαστε καλύτεροι!
Η ιδέα του καλύτερου εισέβαλλε στην καρδιά μας και ο συναισθηματικός μας κόσμος αλλοιώθηκε…..
Ψυχικά απόβλητα κατέλαβαν το είναι μας και καθρέφτισαν το κομμάτι της ύπαρξης μας που αρνούμαστε μέχρι σήμερα να αποδεχτούμε ότι υπάρχει.
Οδηγός στις δράσεις μας η ζήλεια, ο φθόνος, η θλίψη, η απογοήτευση, ο θυμός, η εχθρότητα, η αδηφαγία και ο ανταγωνισμός.
Αδηφαγία να αποκτήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε για να είμαστε οι καλύτεροι. Όχι όσα μας αρκούν αλλά περισσότερα από τον άλλο, τον διπλανό μας, τον συνάνθρωπό μας, τον αδελφό μας.
Η αδηφαγία προκαλεί ανταγωνισμό ο οποίος εισβάλλει στην ζωή μας και «εκτελεί» την ενότητα στο βάθρο του καλύτερου αφού όλοι εκμεταλλευόμαστε ο ένας τον άλλο για να αποκτήσουμε περισσότερη κυριαρχική εμβέλεια από τους υπόλοιπους.
Διαχωριζόμαστε σε ομάδες και τις στηρίζουμε με κρυφό φανατισμό γιατί ευνοούν την κυριαρχία μας και τα συμφέροντά μας.
Για να μπει κάποιος στην ομάδα μας χρειάζεται να μας δώσει και να μην μας απειλήσει με την παρουσία του. Είναι η δική μας ομάδα, η δική μας ιδιοκτησία, η δική μας κατάκτηση.
Όπως ψηφίζουμε το καλύτερο κόμμα. ‘Η μάλλον αυτό που ευνοεί τα δικά μας συμφέροντα. Τα δικά μας και όχι του συνόλου.
Χρησιμοποιήσαμε την δύναμη των πολιτικών κάνοντας χρήση της ανάγκης που είχαν από την δύναμή της ψήφου μας. Χρησιμοποιήσαμε την γνώση άλλων κάνοντας χρήση της δύναμης που κατέχαμε για να δώσουμε μία θέση. Χρησιμοποιήσαμε την δύναμή μας, για την αποδυνάμωση του συνόλου.
Όλοι δώσαμε για να πάρουμε. Όλοι υποκύψαμε σε κανόνες υποταγής και εκδούλευσης. Όλοι υποκριθήκαμε και εκμεταλλευτήκαμε την δύναμη των άλλων για να κερδίσουμε χρήμα, δόξα, αναγνώριση, θέση. Και τελικά τι συνέβη; Διαχωριστήκαμε!

Για να κερδίσουμε την ενότητα χρειάζεται να εκτεθούμε. Να αποκαλύψουμε το σκοτάδι που προστατεύουμε μέσα μας. Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για το αποτέλεσμα. Όχι ως θύματα κάποιας κατάστασης αλλά ως ενεργοί δράστες και συνεργοί μίας διαχωρισμένης κοινωνίας.
Πόσες φορές ζηλέψαμε το φως που κομίζει κάποιος;
Πόσες φορές αναγνωρίσαμε χωρίς θυμό την συμπληρωματικότητα και την χρησιμότητα του άλλου;
Πόσες φορές φοβηθήκαμε μην μας πάρουν αυτά που έχουμε;
Πόσες φορές προσφέραμε από αυτά που έχουμε γιατί ήταν αρκετά για εμάς;
Πόσες φορές βοηθήσαμε κάποιον από την θέση του πιο ισχυρού επειδή τον υποτιμήσαμε;
Πόσες φορές προσφέραμε με αγάπη την γνώση που κατείχαμε για να εξελιχθούν και άλλοι;
Πόσες φορές φοβηθήκαμε ότι οι άλλοι θα μας ξεπεράσουν χωρίς να γνωρίζουμε την δική μας θέση και εμποδίσαμε την εξέλιξή τους για να μην αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη και αναγνώριση από εμάς;
Πόσες φορές χρησιμοποιήσαμε «κλεμμένη γνώση» για να επιβληθούμε σε αυτούς που δεν την κατείχαν;
Πόσες φορές εκτεθήκαμε ως προς το σκοτάδι μας;
Πόσες φορές κρίναμε τα λάθη των άλλων και τους κατηγορήσαμε λες και ήμασταν οι καλύτεροι; Σαν να μην έχουμε κάνει ποτέ λάθος.
Πόσες φορές είμαστε οι θύτες και όχι τα θύματα;
Πόσες φορές προσφέραμε από αυτά που είχαμε στους άλλους χωρίς να ζητήσουμε ή να περιμένουμε κάτι για αντάλλαγμα;
Πόσες φορές δώσαμε χώρο από το πεδίο που είχαμε εδραιώσει για να εκδηλωθούν και άλλοι μέσα σε αυτό;
Πόσες φορές εμπνεύσαμε με τις δράσεις μας να εδραιωθεί η ισοτιμία;
Πόσες φορές αναγνωρίσαμε ότι κάποιος είναι καλύτερος από εμάς σε κάποιο πεδίο δράσης;
Πόσες φορές ζητήσαμε ειλικρινή βοήθεια από κάποιον άλλο;
Πότε είπαμε αρκετά. Ως εδώ. Νιώθω πληρότητα με αυτά που έχω!
«Δολοφονήσαμε» την ενότητα μέσα από τον φόβο και την αμφιβολία του καλύτερου! Απειλήσαμε με την δύναμή μας και θα συνεχίσουμε να απειλούμαστε με την δύναμη των άλλων.
Ανταλλάξαμε την δύναμή μας με το σκοτάδι για τον τίτλο του καλύτερου !
Αν εκτεθούμε αναγνωρίζουμε ότι δεν ήμαστε οι καλύτεροι. Αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας και εμπνέουμε τον άλλο, τον απέναντι να μην φοβάται να δει τις δικές του.
Αν εκτεθούμε αποκαλύπτουμε το σκοτάδι που κρύβεται εντός μας. Και το καίμε. Γιατί το σκοτάδι το μόνο που δεν αντέχει είναι το ΦΩΣ.
Δεν υπάρχει καλύτερος και χειρότερος. Είμαστε όλοι συμπληρωματικές ψηφίδες ενός έργου τέχνης .
Όλοι παλεύουμε για τις ίδιες αξίες. Όλοι επιθυμούμε την αλήθεια, την ισοτιμία, την αγάπη. Όλοι αναζητάμε την ενότητα με το φως!
Δώσαμε μάχη για να ήμαστε οι καλύτεροι….

Μπορούμε πλέον να δώσουμε την μάχη για να ήμαστε οι νικητές του φωτός!!ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Πηγή:dioratiko.blogspot.gr

Το Ανοιξιάτικο ανθόμελο της όμπρα!!!!



Το μέλι μας το ανοιξιάτικο, από τους πρόποδες του Παγγαίου όρους και του Τσαλ Νταγκ(Όρη Λεκάνης).
Στο Παγγαίο ευδοκιμούν και ονομαστά βότανα, όπως το τσάι του Παγγαίου (Sideritis L.), η τσουκνίδα (Urtica dioica), η φτέρη (Pteridium aquilinum)  (πάπριακο), η φωνιά, το σπαθόχορτο (Hypericum perforatum), ο αγριόβικος (Viciasp.) (καβαλαριά), οι λιγές, τα σκαντζοχοιρούδια, ο αγριόδυοσμος, τα αγριοράδικα, το σιδηρόχορτο, καθώς και η άγρια φράουλα. Αυτά γίνονται αντιληπτά στο μάτι ενός απλού επισκέπτη. Ο επιστήμονας βοτανολόγος θα βρει πληθώρα βοτάνων. Τα δέντρα που συναντάμε στο Παγγαίο Όρος είναι η οξιά, η οστριά, η μαύρη οστριά, η λεύκα, η φουντουκιά (λεπτοκαρυά), η κρανιά, η δρυς (μεσσές), ο κέδρος, το πουρνάρι, το μηλιάρι, η φλαμουριά, το γκι, η κερασιά, η καστανιά, η αχλαδιά, η δαμασκηνιά, η μηλιά, καθώς και η καρυδιά.
Πρωτότυπη και μοναδική συσκευασία "όμπρα", για να σερβίρετε όσο ακριβώς θέλετε χωρίς να λερώνετε και λερώνεστε!!!